Nazogastrik (Ryles) tüpler

Nazogastrik tüp:

Nazogastrik tüp, burun yoluyla mideye geçirilen dar çaplı bir tüptür.Kısa veya orta vadeli beslenme desteği için ve ayrıca mide içeriğinin aspirasyonu için - örneğin bağırsak tıkanıklığının dekompresyonu için kullanılır.

Drenaj gerekiyorsa geniş çaplı bir tüp kullanılır;aksi takdirde daha ince çaplı bir tüp kullanılır.İnce delikli besleme tüpleri (gösterge 9'dan küçük) daha az rahatsızlığa ve daha az rinit, farenjit veya özofagus erozyonu riskine neden olur.

Nazogastrik tüp kullanımı altı haftaya kadar enteral beslenme için uygundur.Poliüretan veya silikon besleme tüpleri mide asidinden etkilenmez ve bu nedenle sadece iki haftaya kadar kullanılabilen PVC tüplere göre midede daha uzun süre kalabilir.Uzun süreli enteral beslenme için, perkütan endoskopik gastrostomi (PEG) kullanımı, daha iyi sağkalım, hasta tarafından daha iyi tolerans ve daha düşük aspirasyon insidansı ile ilişkilidir.

Nazogastrik tüplerle beslenme:

• Bolus: yerçekimi ile - çok basit, minimum ekipman gerektirir ancak gastrointestinal semptom riskini artırır.
• Aralıklı olarak: yerçekimi veya pompa ile - beslenmeden zaman kazandırır ancak gastrointestinal semptom riskini artırır.
• Sürekli: pompa sistemi ile - gastrointestinal semptomların oranını azaltır ancak hasta çoğu zaman sisteme bağlıdır ve bu hareketliliği sınırlayabilir.
• Hastanın yarı yatar pozisyonda olması hava yolu aspirasyonu riskini azaltır.
• Yemlerin kontaminasyonu, minimum, titiz elleçleme ve açık sistemler yerine kapalı sistemlerin kullanılmasıyla en aza indirilebilir.

Kontrendikasyonlar:

• Nazogastrik beslenme yolu, aşağıdakiler dahil tüm hastalar için uygun değildir:
• Yüksek aspirasyon riski.
• Gastrik staz.
• Gastroözofageal reflü.
• Üst gastrointestinal darlık.
• Burun yaralanmaları.
• Kafatası kırıklarının tabanı.

Nazogastrik tüp yerleştirme:

• Prosedürü açıklayın ve onay alın.
• Hastaya işlemi durdurması için bir sinyal verin.
• Hastayı, başı yastıklarla desteklenmiş ve ne geriye ne de öne eğik olacak şekilde yarı dik pozisyonda oturtun.
• Yerleştirme için en iyi tarafı belirlemek için burun deliklerini deformite veya tıkanıklık açısından inceleyin.
• Boruyu burun köprüsünden kulak memesine, ardından sternumun alt ucu ile göbek arasındaki noktaya kadar ölçün.
• Ölçülen uzunluğu bir işaretleyici ile işaretleyin veya mesafeyi not edin.
• 2-4 inçlik boruyu yağlayıcı ile yağlayın (örneğin, %2 Xylocaine®).
• Tüpü herhangi bir burun deliğinden, farenksi geçerek yemek borusuna ve ardından mideye geçirin.
• Hastayı yutarken tüpü yutmasını ve ilerletmesini söyleyin (bir bardak su yudumlamak yardımcı olur).
• Dirençle karşılaşılırsa, aşağı doğru ilerlerken tüpü yavaşça döndürün.Zorlama.
• Hasta sıkıntılı hale gelirse, nefes nefese kalmaya veya öksürmeye başlarsa, siyanoz olursa veya tüp ağızda kıvrılırsa, hemen durun ve tüpü geri çekin.
• Tüpü işarete ulaşana kadar ilerletin.
• Tüpün konumunu kontrol edin (aşağıya bakın).
• Tüpü bantla sabitleyin.

Tüp pozisyonunun kontrol edilmesi:

• Tüpün midedeki konumunu aşağıdakilerden biri ile doğrulamak önemlidir:
• Aspiratın pH'ının test edilmesi: gastrik yerleşim, 4'ten düşük bir pH ile belirtilir, ancak hasta asit önleyici ilaçlar alıyorsa pH 4-6 arasına yükselebilir.Aspiratın asitliğini kontrol etmek için mavi turnusol kağıdının kullanılması, asitlik düzeylerini ayırt etmek için yeterince hassas değildir.
• Röntgen: konumu yalnızca röntgen çekildiğinde onaylayacaktır.Hasta servise dönene kadar tüp hareket etmiş olabilir.pH okumalarının 5,5'ten fazla olduğu pozitif bir aspirat testinin yokluğunda veya bilinci kapalı veya ventilatörde olan bir hastada, nazogastrik tüpün başlangıç ​​konumunu doğrulamak için bir röntgen çekilmelidir.
• Mide içine az miktarda hava verilmesi ve epigastriumda kabarcık sesi olup olmadığının kontrol edilmesine yönelik eski test, güvenilmez olduğundan ve yanlış güvence verebileceğinden önerilmez.

Tüpün emniyete alınması ve izlenmesi:

• Nazogastrik tüpler, yer değiştirmeyi önlemek için buruna sıkıca bantlanmalıdır.
• Tıkanmaya neden olan yem ve ilaç birikmesini önlemek için tüp düzenli olarak yıkanmalıdır.
• Tüpün konumu, burun deliğinden çıkış noktasında tüpün uzunluğunu kaydederek, aspiratın pH'ını düzenli olarak kontrol ederek, nazal fiksasyon bantlarını günlük olarak kontrol ederek ve solunum rahatsızlığı veya yetersizlik belirtilerini kontrol ederek izlenmelidir.
• Tüp pozisyonu kontrol edilmelidir:
• İlk yerleştirmede.
• Sürekli beslemeler sırasında veya bir aradan sonra veya bolus besleme durumunda yem uygulamasından önce en az günde bir kez.
• İlaç verilmeden önce tüp başka bir amaçla kullanılmamışsa.
• Öksürme, öğürme veya kusma ataklarından sonra.
• Orofaringeal aspirasyondan sonra.
• Tüpün görünen kısmının uzunluğunda bir değişiklik şüphesi varsa.
• Rahatsızlık veya boğaza yem geri akışı olduğunda.
• Solunum sıkıntısı belirtileri varsa.
• Hasta bir klinik alandan diğerine transfer edilirse.

İlaçlar:

• Çoğu ilaç, nazogastrik tüp yoluyla uygulama için lisanslı değildir.
• Enteral tüp yoluyla uygulama için en uygun hazırlık konusunda tavsiye almak için bir eczacıya danışılmalıdır.